Verso clásico Verso libre Prosa poética Relato
Perfil Mis poemas Mis comentarios Mis favoritos
Cerrar sesión

Neboa

Ergueuse o albor da maña
baixo unha cúpula prateada
un manto de neboa condena
un novo dia a branco e negro

¿Onde durmen os tonos cálidos?
os ocres, naranxas, vermellos

¿Quen os leva secuestrados?

-Un pintor gardaos no peto
na sua paleta so trae
tristes grises apagando
as nosas amadas fragas,
dos seus saturados verdes

Pintor¿por qué olvidas o norte?
Pintor¿por qué alargas o inverno?
Pintor¿por qué so traes pena?
Pintor¿qué gardas no peto?

etiquetas: cando, os, días, grises, van, sumando
10
11comentarios 392 lecturas galegoportu karma: 91
#1   Precioso poema, un encanto leerte.
votos: 0    karma: 10
#2   #1 muchas gracias, Nancy
votos: 0    karma: 20
#3   Me ha gustado.... {0x1f44f} {0x1f44f} {0x1f44f} {0x1f44f}
votos: 0    karma: 20
#4   #3 muchas gracias procuro aprender y mejorar por eso os leo y me nutro de lo que veo
votos: 1    karma: 40
#9   #4 Eso está muy bien, Carmen... {0x1f60a} {0x1f600} {0x1f44f} {0x1f44f}
votos: 0    karma: 20
#10   #9 muchas gracias Salvador por apreciarlo
votos: 1    karma: 40
#11   #10 Un placer, Carmen... {0x263a}
votos: 0    karma: 20
#5   Buen poema, paisana... Que la niebla no ciegue tu alma.. Y que el pintor traiga más color a nuestra tierra..
votos: 0    karma: 20
#6   #5 gracias fran por tu aprecio. En galego todo soa mellor. Parecemo a min sin faltar o castelan
Pero o galego soame con mais tenrrura
votos: 0    karma: 20
#7   #6 Iso pasa porque a sintes mais como túa.. Apertas!!
votos: 0    karma: 20
#8   #7 gracias
votos: 0    karma: 20
comentarios cerrados